Als trouwe bezoekers aan de 4-Daagse feesten in Nijmegen hadden wij (vijf vrienden uit onze vriendenclub) 15 jaar geleden het besluit genomen om de 4-Daagse te gaan wandelen.
Met zijn vijven begonnen we in februari met een strak wandelschema en uiteindelijk
heel veel kilometers gelopen ter voorbereiding op de 4-Daagse van 1998. We begonnen met een training van 10 kilometer in de regio en we voerden het aantal kilometers iedere week op. Uiteindelijk gingen we in de weekenden tochten van 30/40 kilometer lopen die waren georganiseerd door de Wandelbond.
Ik herinner mij nog goed onze barre tocht op 2e paasdag: natte sneeuw, kou en wandelen door het veld. Maar met goede gesprekken tijdens onze wandeltochten gingen wij stug door met één doel voor ogen: het felbegeerde 4-Daagse kruisje.
4-Daagse kruis
De eerste 4-Daagse in 1998 hebben wij met zijn 4-en uitgelopen. Helaas moest
één van ons het na twee dagen opgeven. We genoten van de sfeer: de vele mensen langs de kant, de muziek en gezelligheid. Vanaf 1999 heb ik zelf niet meer meegedaan omdat onze dochter in 1999 midden in de 4-Daagse week werd geboren. Maar mijn vrienden gingen in 1999 weer vrolijk van start.
Andere lading
Na 15 jaar is er inmiddels veel veranderd. Twee van de vijf wandelaars lopen nog steeds en starten morgen weer voor het felbegeerde 4-Daagse kruis. Helaas is er op 3 maart van dit jaar één van onze vrienden overleden en zal dit jaar de Nijmeegse 4-Daagse voor mij en mijn vrienden een andere lading krijgen. Gisteren heb ik met mijn familie een kaarsje aangestoken bij zijn graf en is onze overleden vriend in gedachten bij ons.
4-Daagse kriebels
Morgen sta ik op de bekende aanmoedigingsplek in Valburg om Reggy en Otto
en de vele wandelaars toe te juichen. Natuurlijk krijg ik als vanouds weer de kriebels om mee te lopen en wie weet gaat dit ook weer eens gebeuren.
Heb jij ook weleens de 4-daagse in Nijmegen gelopen of wil je dit nog eens doen?
Laat het mij weten.
Is een mooie en actuele blog, leuk eerst een verwijzing naar het verleden en opbouwend naar het heden. Zit ook veel emotie in. Je moet vaker gaan bloggen want jij heb een goede ‘beleving’ stijl van schrijven. Chapeau en ga zo door !!!
Dankjewel. Wordt vervolgd.
Dag beste collega 😉
Mooi stukje, ook omdat ik je een klein beetje ken beroert het mij ook, toch ook veel plezier samen toegewenst ondanks de “andere lading”. Matthijs
Dankjewel Matthijs voor jouw reactie.
Hoi Jacqueline,
Voor mij is het 29 jaar geleden dat ik voor het laatst liep. Ik heb gelopen van mijn 12e t/m mijn 15e jaar. 2jaar 30 Km en 2 jaar 40 Km. Daarna wilde ik liever gaan feesten.
Ik herken het stukje van de kriebels wanneer je gaat kijken. Nu Reggy weer loopt, heb ik het ook een beetje, maar niet zo erg als wanneer ik zelf ter plekke kijk.
Iemand heeft me ooit gezegd: “De vierdaagse is een ziekte waar je nooit van af komt.” Ik heb ook nog steeds in mijn hoofd dat ik het zilveren kruis (5e keer) wil halen. Ik zal dan 50 Km moeten lopen. Maar voorlopig zit dat er niet in (kwestie van geen tijd). Wie weet lopen we ooit met een hoop mensen uit Zoelen (bij de 100ste keer of zo).
Leuke blog!
Groeten,
Robin
Dank voor je reactie en leuk om te lezen dat je ook ‘besmet’ bent door het Vierdaagse virus. Ja, kwestie van tijd is bij mij ook het geval. Te weinig tijd om te gaan trainen.